73
Paha ruokahalu
(Afganilaini starina)
Köyhän muanviljelijän pihah tuli matkamieš. Konša tuli
murkinan aika, muanviljelijä toi talošta nellä rieškua ta pani
miehen eteh. Iče kiirehti jälelläh, jotta tuuvva vierahalla rokkua.
Konša muanviljelijä toi rokkua, matkamieš kerkisi niellä
kaikki riešat. Muanviljelijä läksi käymäh lisyä rieškua. Konša
hiän myöšty, niin näki, jotta matkalaini šöi rokan. Niin
muanviljelijä kymmenen kertua kävi ieš tuaš: kerkiy vain yhen
tuuvva, ka matkuštaja šillä aikua jo šyöy toisen.
Muanviljelijä istuutu matkalaisen viereh ta kyšy:
— Kunnepa šie, poika, matkuat?
— Kuulin mie, jotta lähellä eläy hyvä liäkäri, vaštasi
matkamieš.
— Mi šilma vaivuau, kyšy
muanviljelijä.
— Ka miula on niin paha
ruokahalu, moušot, liäkäri antau
miula šemmoista liäkettä, jotta
ruokahalu parenis.
— No še on hyvä, voitko šie
täyttyä miunki toivehta? kyšy
muanviljelijä.
— Tietyšti! Mitäpä šie tahot?
kyšy matkalaini.
— Konša šie parenet, niin
elä myöššy tätä tietä myöten,
valiče toini!
2.
Vaštua koissa kyšymykših.
1. Ket ollah starinan piähenkilöt?
2. Millä muanviljelijä šyötti matkamieštä?
3. Mimmoni toiveh oli matkamiehellä?
4. Miellyttikö šilma tämä starina?
5. Onko šiula aina hyvä ruokahalu?